Exit

Van profvoetballer naar zorgmedewerker: Sen Aerts

Acht jaar geleden speelde Sen Aerts op topniveau: bij het beloftenteam van Willem II en op één haar na, in het eerste elftal. Nu werkt hij al jaren als ambulant zorgbegeleider. “Als je me tien jaar geleden had gezegd dat ik met zoveel plezier in de zorg zou werken, had ik je voor gek verklaard.” In gesprek met Self’er Sen Aerts.

Voetbalcarrière
Als jongen van 17 werd Sen bij VOAB – de lokale club van Goirle – gescout door Willem II. Hij speelde bij het beloftenteam van de Tilburgse club, trainde onder andere met sterspeler Frenkie de Jong en een plek in het eerste elftal lonkte. Blessureleed gooide echter roet in het eten. Sen: “Mijn knieband scheurde in, waarvan ik maanden moest revalideren. Om wedstrijdritme op te bouwen, werd ik teruggezet naar Jong Willem II. In die periode kwam vrij snel het besef dat een echte grote doorbaak misschien iets te hoog gegrepen was.” Met oud-teamgenoot en voetbalvriend Theo Martens voetbalde Sen daarna een jaar in België en de afgelopen zeven jaar voetbalt hij bij voetbalvereniging Achilles Veen. Sen: “Ik speel in een vriendenteam, maar we zijn nét even beter dan een gemiddeld team van vrienden. Eén overeenkomst: ook wij waarderen de derde helft.”

Van voetballer naar begeleider
Na zijn voetbalavontuur bij onze zuiderburen is hij gestart in de zorg. Sen: “Een kennis van mij vond werk als ambulant- of woongroepbegeleider écht iets voor mij. Ik had je tien jaar geleden voor gek verklaard als je mij had verteld dat ik zoveel energie uit dit werk zou halen. Het werken als begeleider is een dankbaar beroep. Sinds begin november werk ik met heel veel plezier bij Self. Het team houdt van doorpakken en mijn ervaring als sportman kan ik goed inzetten, omdat de cliënten waar ik mee werk vaak ook van voetbal houden.”

Raddraaier maakt connectie
Naast een passie voor sport, maakt Sen ook op andere manieren contact met zijn cliënten. Sen: “Soms verlopen de eerste afspraken stroef, omdat cliënten vaak het idee hebben dat de zorg ze opgedragen is. Ze denken: ‘daar is er weer eentje die komt vertellen hoe ik mijn leven moeten leiden’. In de meeste gevallen is de drempel echter laag, omdat ze mij als sportieve, jonge gast zien. Daarnaast vertel ik vaak dat ik zelf een raddraaier ben geweest, weinig waarde hechtte aan school en vaak de grenzen opzocht. Iets van jezelf geven – levelen – zorgt voor verbinding.”

Visie op begeleiding
Sen: “Ik vind het belangrijk dat je als begeleider kijkt naar de persoon en niet naar het gedrag dat hij of zij laat zien. Cliënten zijn vaak kwetsbare en lieve mensen. Keur niet iedereen af op een grote bek, want dit gedrag is hun manier om zichzelf te verdedigen en om te kijken wat voor vlees ze in de kuip hebben. Ik geef altijd aan dat ik geen agent ben – ze zelf moeten weten wat ze doen – en dat ik de keuzes begrijp, maar ze niet goed keur. Heb geduld, want cliënten gaan je uiteindelijk waarderen en zich veilig bij je voelen.”

Ook aan de slag bij Self?
We willen als zorgorganisatie een bijdrage leveren aan een duurzaam, kwalitatief en modern zorgsysteem. Help jij ons daarbij? Neem contact met ons op!

 

 

Close
Go top