Exit

Laten we vooropstellen dat er niks mis is met ‘anders’. Iedereen is anders en dat is maar goed ook want anders zou het een saaie boel worden. Sterker nog, niemand is ooit vooruitgekomen zonder af te wijken van wat iedereen al deed. Toch kun je je als ouder zorgen maken als je kind buiten de groep valt.

Als je merkt dat je kind opvalt in de klas, bij de sportclub of met vrienden op straat, dan vermoed je misschien dat er sprake is van ‘een diagnose’. Of het nu gaat om ADD, ADHD, dyslexie, hoogbegaafdheid, autisme… Het gevolg is hetzelfde. Een kind raakt buiten de groep en dreigt steeds verder af te glijden. Ze gaan blowen, of gamen om zich af te sluiten van de wereld en verliezen het contact met hun omgeving.

Waarom een diagnose (geen) zin heeft
Bij SELF helpen we mensen die last hebben om hun draai te vinden in de maatschappij weer op weg. Daarbij kijken we eigenlijk nauwelijks naar de diagnose die iemand heeft. Wij gaan altijd uit van wat er juist wél kan. Toch wil dat niet zeggen dat een diagnose geen zin heeft. Voor het kind zelf kan het een enorme opluchting zijn om zowel tegen anderen als tegen zichzelf te kunnen zeggen: ik heb nu eenmaal (vul maar in) daar kan ik niks aan doen, maar daardoor vind ik dit moeilijk om te doen.

Wat kan ik doen? Tip 1: leren accepteren
Voor kinderen met een diagnose als add of autisme is het acceptatieproces vaak lastig. Het kan frustrerende gevoelens oproepen. Een gevoel van oneerlijkheid dat dingen die voor anderen zo vanzelfsprekend lijken, zoveel moeite kosten. Het is belangrijk dat jongeren toch leren om dit deel van zichzelf te omarmen. Het kan hen daarbij helpen als ze meer inzicht krijgen in hun eigen diagnose en de kenmerkende persoonlijke eigenschappen die daarbij horen.

Wat kan ik doen? Tip 2: geen afwijzing
Het is belangrijk om te weten wat voor persoonlijkheid en gedrag hoort bij het ‘anders’ zijn. Maar misschien nog wel belangrijker is dat een jongere voelt dat hij of zij hier niet op afgerekend wordt. Bij SELF is dit een van onze belangrijkste basisregels. Niemand wordt afgewezen om zijn gedrag. Het doel is om ermee om te leren gaan.

Wat kan ik doen? Tip 3: blijf in contact
Als je kind het gevoel heeft dat hij of zij ‘anders’ is dan voelt het zich misschien ook buitengesloten. Het gevaar van gepest worden ligt dan op de loer. Net als het gevaar van afsluiten, in zichzelf gekeerd raken of aan de werkelijkheid willen ontsnappen. Bijvoorbeeld door te gaan blowen. Of een meer tegengestelde reactie: druk doen, stoer doen, agressie. Voorkom dat je het contact verliest. Blijf in gesprek en blijf oprecht geïnteresseerd in je kind.

Zoek hulp
Heeft je kind het gevoel dat hij of zij ‘anders’ is? Of heb je zelf het vermoeden dat er meer aan de hand is? Wees niet bang om hulp te zoeken. Niet alleen voor je kind, maar ook als ouder heb je soms wat steun nodig. Dat kan bijvoorbeeld via school, de huisarts of via de gemeente. In Tilburg werkt dat via Toegang Tilburg.

Sorry, there aren't posts to be shown!

Close
Go top